Połączenie badań obiektywnych i subiektywnych daje najpełniejszy możliwy obraz słuchu, ponieważ:
Badania obiektywne pokazują, jak pracuje ucho i nerwy.
Badania subiektywne pokazują, jak pacjent faktycznie słyszy i przetwarza dźwięki.
Dzięki temu możliwe jest jednoznaczne określenie:✔ lokalizacji uszkodzenia (ucho środkowe / ślimak / nerw / pień mózgu)✔ rodzaju niedosłuchu✔ przyczyn szumów usznych✔ konieczności leczenia lub dalszych konsultacji
Diagnostyka słuchu obejmuje wiele specjalistycznych badań, które pozwalają ocenić pracę ucha zewnętrznego, środkowego, wewnętrznego oraz przewodzenie sygnału wzdłuż drogi słuchowej. Badania dzielimy na obiektywne i subiektywne, co odnosi się do tego, czy wynik zależy od reakcji pacjenta.
Czyli takie, które nie wymagają świadomej odpowiedzi pacjenta.
Badania obiektywne oceniają czynność ucha i nerwów, a nawet oceniają kolejne piętra całej drogi słuchowej od ślimaka aż po pień mózgu na podstawie fizjologicznych, automatycznie rejestrowanych odpowiedzi organizmu. Są niezbędne u małych dzieci, osób niewspółpracujących, pacjentów z podejrzeniem neuropatii słuchowej oraz tam, gdzie chcemy uzyskać wynik niezależny od deklaracji pacjenta.
Do badań obiektywnych należą:
Tympanometria – ocenia stan ucha środkowego, ruchomość błony bębenkowej i ciśnienie w jamie bębenkowej.
Otoemisje akustyczne (TEOAE, DPOAE) – badają funkcję komórek rzęsatych zewnętrznych w ślimaku.
Odruchy strzemiączkowe – oceniają łuk odruchowy obejmujący nerw słuchowy (VIII), pień mózgu i nerw twarzowy (VII).
Reflex decay – sprawdza stabilność odruchu; kluczowy w diagnostyce zaburzeń neuralnych.
ABR/BERA – słuchowe potencjały pnia mózgu. To badanie NIE ocenia tylko nerwu słuchowego. Rejestruje przewodzenie dźwięku od ślimaka, przez cały nerw VIII, aż do pnia mózgu — obejmując jądro ślimakowe, oliwkę górną, wstęgę boczną i wzgórek dolny. Dzięki temu pozwala wykryć:
neuropatię słuchową,
zaburzenia synchronizacji impulsów,
zmiany demielinizacyjne,
uszkodzenia nerwu VIII,
patologie pnia mózgu.
Badania obiektywne są kluczowe, ponieważ:✔ nie wymagają współpracy pacjenta✔ pozwalają ocenić funkcję ślimaka i nerwów✔ wykrywają patologie niedostępne w testach „na słuch”✔ są podstawą diagnostyki klinicznej i różnicowania niedosłuchów.
Czyli takie, których wynik zależy od reakcji pacjenta.
Mierzą to, jak pacjent słyszy, a nie tylko to, czy jego ucho pracuje prawidłowo pod względem fizjologicznym. Są podstawą oceny percepcji słuchu w codziennym funkcjonowaniu.
Do badań subiektywnych należą:
Audiometria tonalna – określa próg słyszenia na podstawie reakcji pacjenta.
Audiometria wysokoczęstotliwościowa – wychwytuje pierwsze uszkodzenia, np. po hałasie.
Audiometria mowy – ocena rozumienia mowy.
Maskowanie, Weber/Rinne – próby kliniczne różnicujące rodzaj niedosłuchu.
Tinnitus matching, MML, LDL – ocena charakteru i głośności szumów usznych.
Badania subiektywne są ważne, bo:✔ pokazują, jak pacjent realnie słyszy w praktyce✔ wykrywają ubytki percepcyjne i trudności w rozumieniu mowy✔ są kluczowe w szumach usznych i w planowaniu terapii dźwiękowej✔ uzupełniają dane z badań obiektywnych
Rejestracja telefoniczna: KONTAKT
© 2025 ElektroMedika Aleksandra Szatkowska.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.